Asociación para a participación das mulleres

Dous teenses viaxan ao Oriente asiático

Documental Roberto en JPGOs realizadores documentalistas de Teo, Roberto Moñino Leis e Alvaro de Castro, fixeron no seu día unha viaxe alucinante que os levou ata o punto máis oriental de Asia. Daquela espléndida viaxe saiu este magnifico documental cuia proxección poderemos visionar vindeiro 15 de abril as 8 do serán no Hotel Congreso de Teo.

Aquí insertamos un pequeño aperitivo do que podemos chegar a ver a e disfrutar nese día

SINOPSE: «Outro paralelo 43» ensínanos o camiño que transita dende Finisterre, o extremo occidental de Europa, ata o punto máis oriental do continente asiático na devandita latitude. Unha viaxe a bordo do tren máis lendario da historia, oTransiberiano, na busca do outro fin do mundo. Dende Moscú a Vladivostok, pasando por territorio mongol, a transformación tanto social coma paisaxística debuxa un mosaico difícil de alcanzar en calquera outra viaxe imaxinable. DESENVOLVEMENTO: Este documental trasládanos dende os épicos anoiteceres admirados dende hai miles de anos na Costa dá Morte galega, ata os amañeceres na remota costa rusa do Mar do Xapón, sobradamente coñecido por ser berce do Imperio do Sol nacente. A viaxe articúlase sobre a base de dúas liñas argumentais principais: Espazos naturais e cidades: Outro Paralelo 43 traslada ao espectador cara a unha serie de espectaculares espazos naturais que o Tren Transiberiano atravesa durante o seu percorrido, como son entre outros, os montes Urais, o lago Baikal, tres dos dez ríos máis longos do planeta ou a inmensa taiga, que o escritor Anton Chejov describiu tan acertadamente, nunha ocasión: «A súa forza e a súa maxia non residen no tamaño das súas árbores xigantescas nin na profundidade do seu silencio sepulcral, senón no feito de que as aves migratorias sexan as únicas criaturas que coñecen os seus límites». Definíronse unha serie de paradas de grande importancia dentro da ruta encravadas nalgúns destes belos paraxes, nos que se permaneceu varios días para gravar imaxes de natureza, buscando o contrapunto con cidades tan industrializadas como Moscú, UlanUdé ou Vladivostok. Moscú: punto de partida da viaxe e primeira toma de contacto con Rusia, onde se filmaron varios dos lugares máis representativos desta grande urbe. Ekaterimburgo: cidade fronteiriza entre Asia e Europa que soporta unha das maiores densidades de tráfico ferroviario do mundo. Fundada en 1793 e a 1816 km do principio da ruta, encóntrase situada nas inmediacións dos Montes Urais e é coñecida entre outras cousas por ser a cidade onde foi asasinada a familia do zar Nicolás II.

Irkutsk: singular cidade fundada en 1661, encóntrase a medio camiño entre Moscú e Vladivostok. Está situado nas proximidades da extremidade sur do lago Baikal; este lago con máis de 650 km de lonxitude posúe varios récords como o de ser o lago máis grande e profundo do mundo, chegando a albergar o 20% do total de auga doce do planeta. Nel desembocan máis de 300 ríos e as súas augas están consideradas como unhas das máis puras da Terra. Rodáronse imaxes de lago no Parque Natural Pribaikalsky, famoso polos seus densos bosques de coníferas e a súa incrible biodiversidade animal.

UlaanBaatar: para chegar á capital de Mongolia colleuse en Irkutsk o Tren Transmongoliano, desviándonos da ruta principal por un espazo de tres días. Esta é a capital de estado xunto a Astaná, coa temperatura media anual máis baixa, chegando a alcanzarse máis de 40 graos baixo cero. Visitando o Parque Natural do Terelj mostraranse os contrastes entre as case virxes estepas mongois e a caótica e industrializada capital, onde conviven modernas construcións con barrios periféricos e onde a xente segue vivindo en gers, as tradicionais vivendas mongois.

UlanUdé: situada a 457 km de Irkutsk, esta cidade é un claro expoñente do urbanismo soviético do século XX. Como contrapunto encóntrase nas súas inmediacións o Ivolginsky Datsan, que é o templo budista máis importante de toda Rusia. Vladivostok: fin de traxecto, a 9288 km de Moscú, esta cidade está situada nun ámbito espectacular a beira do Mar do Xapón, nas estribacións meridionais da cordilleira do Sikhote Allín. Estas paraxes reciben o nome específico de Taiga do Ussuri e son realmente extraordinarias debido á mestura de bosques boreais con bosques subtropicais. A pesar da súa privilexiada situación, Vladivostok é unha cidade altamente contaminada, chea de chemineas de fábricas e base da Armada Rusa do Pacífico. Dende aquí chegouse ás paraxes inmortalizadas por Akira Kurosawa na película «Dersu Uzala», baseada nos diarios de militar e cartógrafo Vladimir Arseniev. As súas exploracións describiron por primeira vez esta vasta rexión, na que se encontran varios Parques Naturais onde segue vivindo un dos felinos máis grandes do planeta: o tigre siberiano. A taiga do Ussuri limita con grandes montañas que van morrer á beira do mar, formando espectaculares acantilados que se gravaron como contrapunto aos de Finisterre, situada ao igual que Vladivostok no Paralelo 43.

 

Vida e curiosidades a bordo do tren Este documental tamén narra o día a día do tren Transiberiano que durante o seu percorrido atravesa 87 cidades, 13 rexións, 4 territorios, 2 repúblicas, 1 rexión autónoma e un 1 distrito autónomo da Federación Rusa, ao longo de 9288 km e 7 fusos horarios… … e dos seus empregados, que fan posible un servizo que atravesa diariamente a maior parte do continente euroasiático en convois de máis de 500 vagóns e que transporta o 30% das exportacións totais de Rusia. Tarefas tan cotiás como o mantemento do devandito tren, dende a posta a punto das máquinas, os cambios de vía, repostaxes, comprobación dos bogies a man, limpeza ou servizo de cociña, adquiren dimensións case inabarcables.
Debido ás súas características únicas, conflúen neste tren un crisol de culturas, etnias e nacionalidades que utilizan a obra civil máis grande da historia mundial con moi distintos fins: dende xente que o utiliza por motivos laborais, nenos para acudir ás escolas, aventureiros, militares, traficantes….que aparte de interactuar dentro dos vagóns, tamén o fan no bulicio provocado polos mercados improvisados nas plataformas cando o tren se estaciona en cada parada.

 

No se han encontrado comentarios

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *

*