

A Cuarta Conferencia Mundial sobre a Muller, celebrada en Beijing en 1995,
marcou un antes e un despois na loita pola igualdade de xénero. Aprobouse a
Declaración e Plataforma de Acción de Beijing, un documento clave que
estableceu obxectivos estratéxicos en 12 esferas críticas, como a pobreza, a
educación, a saúde, a violencia de xénero, a economía e os dereitos humanos
das mulleres. Trinta anos despois, é o momento de analizar os avances
acadados e os retos que aínda persisten.
O impacto da Conferencia de Beijing de 1995
Recoñecemento global dos dereitos das mulleres
A Conferencia de Beijing consolidou o principio de que os dereitos das
mulleres son dereitos humanos. Os Estados asinantes comprometéronse a
adoptar medidas lexislativas e políticas para eliminar as desigualdades de
xénero.
Unha axenda feminista para os gobernos
Establecéronse 12 áreas de preocupación, entre elas a violencia, a saúde e a
educación, recomendándose accións específicas para cada unha. Tamén se
subliñou a importancia da participación da sociedade civil e das
organizacións de mulleres na toma de decisóns.
Participación masiva e plural
A Conferencia contou con 17.000 participantes oficiais e 30.000 activistas e
representantes de ONG, marcando un fito histórico de mobilización feminista.
Avances e logros desde 1995
Recoñecemento da violencia de xénero como problema estrutural
A partir de Beijing, moitos países aprobaron leis específicas contra a
violencia de xénero, incluíndo a tipificación do feminicidio e a violencia
doméstica. Ademais, aumentou a dispoñibilidade de datos, estudos e campañas
de sensibilización.
Maior acceso das mulleres á educación e ao emprego
As taxas de escolarización das nenas e mulleres equiparáronse ou superaron
as dos homes en moitos países. Ademais, aumentou a súa participación no
mercado laboral e en postos de liderado, se ben persisten a fenda salarial e
o «teito de cristal».
Máis presenza das mulleres na política e na toma de decisóns
Aprobáronse cotas de representación feminina en diversas institucions,
aumentando a participación das mulleres en parlamentos e gobernos.
Organismos como ONU Mulleres fortalecéronse para impulsar a axenda de
igualdade a nivel global.
Visibilidade da diversidade das mulleres
O feminismo incorporou a perspectiva interseccional, abordando a
discriminación por raza, etnia, orientación sexual, clase social ou
discapacidade, xerando movementos máis inclusivos.
Desafíos pendentes
Violencia de xénero e feminicidio
A pesar dos avances legais, a violencia contra as mulleres segue sendo unha
lacra mundial. Son necesarias melloras na resposta xudicial, a protección
efectiva e a prevención.
Fendas económicas e laborais
A fenda salarial persiste e as mulleres continúan sobre-representadas en
traballos precarios e mal remunerados. A desigualdade no reparto das tarefas
domésticas e dos coidados segue limitando a súa autonomía.
Participación política e liderado
As mulleres seguen sendo minoría nos altos postos de poder, con
desequilibrios notables en consellos de administración e gabinetes
ministeriais. As barreiras culturais e sociais seguen dificultando o seu
acceso.
Desigualdades múltiples
Mulleres indíxenas, racializadas, migrantes, con discapacidade ou do
colectivo LGBTIQ+ sofren discriminacións adicionais que requiren políticas
específicas.
Retos ante as novas tecnoloxías
A brecha dixital de xénero persiste e xorden novas formas de violencia en
liña, como o ciberacoso e a sextorsión, que requiren regulacións máis
sólidas.
Conclusión
Trinta anos despois de Beijing, os avances acadados son innegables en
materia legal, educativa e de participación das mulleres na vida pública.
Porén, a implementación efectiva da Plataforma de Acción de Beijing segue
sendo un reto. A violencia de xénero, a desigualdade económica e a falta de
equidade no acceso ao poder seguen sendo obstáculos para a plena igualdade.
Este 30º aniversario é unha chamada á acción para que gobernos, entidades
civís, empresas e sociedade en xeral intensifiquen os seus esforzos. Non
pode haber retrocesos nos dereitos conquistados. Beijing 1995 non é só un
recordo, é un compromiso vivo cara a un futuro sen discriminación nin
violencias de xénero.