Formacións naturais nos Grobos- Becerreá
Pois si, fúmonos a Os Ancares e pasamos duas xornadas deliciosas, tanto, que nin a suave choiva caída foi quen de enturbialas.
Había cogumelos dos bós e dos perigrosos pero a nosa micóloga Merche Nodar,explicounos polo miudo as característica de cada unha dás especies e os diversos usos e formas de cociñar cada unha delas.
Hospedámonos no Hotel OS ANCARES de Becerreá absolutamente novo e ben acondicionado, onde o seu propietario Agustín, fixo esforzos por conseguir que nos atopásemos a gusto, e a bó fe que o consigueu.
Despois dunha expléndida cea a carta, aínda houbo excursionistas con gañas de bailar nun dos locales do pobo, o que resultou un improvisado hermanamento entre as duas vilas: Becerreá e Teo visto o bo entente que se estableceu entre os representantes de senllas vilas.
De agradecer é a charla que nos diron os integrantes da Asociación Os Ancares Xavier Moure e Jordi Ráfols, sobre as peculiaridades da Vía Kuning e mesmo as dificultades coas que se están atopar con membros de certos sectores veciñales contrarios a que os fermosos Ancares sexa declarado Parque Natural.
Tamén tivemos tempo para a cultura xa que poidemos visitar unha palloza/ museo en Cervantes, Mágoa que non houbese ninguén ao frente para facer o relato do que alí estivemos visionando, agás a boa vontade do paisano encargado de abrirnos as portas.
No Piornelo visitamos unha palloza que según nos dixo o propietario estaba tal e como quedou unha vez que foi abandoada polos seus derradeiros habitantes.
Tamén houbo un espazo de tempo para facer unha escalada e visitar o Castelo de Doiras da man do historiador Jordi Ráfols quen nos puxo o tanto das peculiaridades do mesmo e e dos seus avatgares históricos.
A gastronomía da zona é digna de toda loubanza; tivemos sorte e probamos o caldiño, a fabada, o churrasco de tenrreira, e como non? a bica da típica da zona. E cargamos con chourizos, pan e bica.
Como levabamos connosco duas integrantes do noso Grupo teatral, Martabelas, a viaxe converteuse nunha auténtica festa da comicidade sen límites.
En fin, que empezamos a semana coas pilas cargadas e os ollos cheos das cores marabillosas que adornan de forma importante as altas montañas dos Ancares, teito de Galicia e que poidemos apreciar gracias a compaña do noso guia Marcos
Rosa Gómez Limia
Ola Rosa:
Foi un pracer a vosa visita e moi ben contado todo o feito na fin de semana.
Eso si, hai un pequeno erro no nome do establecemento que é «Os Ancares», xa sei que moi orixinal non é ;-).
Unha aperta Rosa e a todo o grupo.
O placer foi noso grupo se viu coas pilar recargadas, prometemos volver.